Park Oliwski im. Adama Mickiewicza położony jest na obszarze ok. 10 hektarów nad Potokiem Oliwskim.

Zaczął powstawać na przełomie XII i XIII wieku za sprawą cysterskiego opactwa w Oliwie. Zakonnicy chcieli mu nadać bardziej ozdobny charakter w związku w wybudowaniem rezydencji opata (dzisiaj: Oddziału Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku). Do współczesnego wyglądu Parku Oliwskiego w dużej mierze przyczynił się opat Jacek Rybiński. To z jego inicjatywy w latach 1754-1756 powstał budynek pałacu opackiego oraz tzw. francuska część parku, czerpiąca ze stylu barokowego.

Parter ogrodowy wychodzi na duży prostokątny staw. Usytuowany jest on prostopadle, wzdłuż osi wschodnio-zachodniej. Wzdłuż tej osi rozciąga się także Aleja Lipowa. Jej przedłużeniem na wschodnim końcu jest staw, otoczony szpalerem drzew. Zanim posadzono w jego okolicy drzewa, tworzył iluzję zwaną Książęcym Widokiem (patrząc, miało się wrażenie, iż łączy się on z odległą Zatoką Gdańską). Równolegle do stawu oraz Alei Lipowej powstał inny parter ogrodowy- Paradisium, czyli Raj. Przy jednej z alejek tej części Parku Oliwskiego usytuowane są Groty Szeptów.

W 1782 roku, po śmierci Rybińskiego, król pruski mianował opatem Karola Hohenzollerna-Hechingena. Sprowadził on do Oliwy Jana Jerzego Saltzmanna, który zmienił wygląd ogrodu na wzór chiński, zgodny z ówczesną modą. W ten sposób powstała północna część parku, zwana dziś chińsko-angielską. Stworzono tam kręte ścieżki oraz zbiorniki wodne, imitujące dziką przyrodę. Powstały altany, „świątynie” i pawilony. Zachowały się tylko dwa sztuczne pagórki oraz kaskada na Potoku Oliwskim.

W 1831 roku nastąpiła sekularyzacja klasztoru w Oliwie. Pięć lat później zmarł Hohenzollern-Hechingen i park przeszedł na własność Prus. Inspektorem parku został Gustaw Schöndorf, który sprowadził do niego dużo egzotycznych roślin. Nadał mu charakter ogrodu dendrologiczno-krajobrazowego.

W latach 1899-1929 parkiem zarządzał inspektor Erich Wocke, który utworzył alpinarium. Sprowadził on wiele alpejskich roślin i przebudował oranżerię na cieplarnię oraz małą palmiarnię.

W 1927 roku w Pałacu Opatów utworzono muzeum. W latach 70-tych XX wieku na terenie Parku Oliwskiego powstała Galeria Współczesnej Rzeźby Gdańskiej.

W 1945 roku park został wpisany do rejestru ochrony zabytków przyrody województwa gdańskiego, zaś w 1971 roku także do rejestru zabytków miasta Gdańska.

W latach 1952-1956 na terenie parku założono Ogród Botaniczny w Oliwie. Zajmuje on obszar niemal 3 hektarów i leży w północno-wschodniej części Parku Oliwskiego. Od północy graniczy z biegiem Potoku Oliwskiego, a od południa ze skarpą. Na jego terenie stoi palmiarnia. Wśród znajdujących się tu roślin można wyróżnić: magnolie, mamutowce olbrzymie, metasekwoję chińską czy orzechy szare.

Warto również zwiedzić znajdujące się w pobliżu ZOO w Oliwie. Mieści się ono w Dolinie Leśnego Młyna. Zajmuje powierzchnię 136 hektarów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. ZOO w Gdańsku pod względem powierzchni jest największą taką placówką w Polsce. Powstało w 1954 roku i zyskało światową sławę z powodu największej hodowli kondorów wielkich.

W 1955 roku park w Oliwie zyskał imię Adama Mickiewicza.